26 Kasım 2012 Pazartesi

Bir delinin kaleminden...Dertizm

Hani hayatınızı birine adarsınız sanki hiç bitmiycekmiş gibi yaşarsınız biter gider o sizin hayallerinizi yaşamınınızı alırda siz öyle kalırsınız ya hah işte durumum bu.Gerçekten aşk,sevgi ya da ne biliyim hoşlanmak yani bir karşı cinse bağlanmak körü körüne olmamalı olunca insan kendini kaybediyor.Hayatta çoğu şeyi kaçırdım belki kendim belki başkası yüzünden niye bilmiyorum ama kendimi burda pc başında güvende hissediyorum…hıh….evet asosyalim evet insanlardan çekiniyorum ama hiç bir insan bana şu zamana kadar arabalar ya da teknolojik bir nesnenin verdiği mutluluğu vermedi ki ha yalanlarına inandıranlar oldu kullananlar oldu falan filan.Belki yalnızım belki sevgilim yok belki birileri sevişmiyorum,öpüşmüyorum ama ne zaman yalnızım desem kimsem yok desem hep birileri desteğime geliyor ve bunu insanların çoğunun beni hayatında bikere bile görmemiş olması çok tuhaf dimi aşkım,balım,böceğim,kanka,kardeşim sadece mutlu günlerde eğer siz düşerseniz yalnızsınız belkide bu yüzden yalnızlığı seviyorum kendimi korumak için belki buyüzden insanlarla konuşmuyorum tekrar kırılmamak için ya da kendimce anti-virüs olmak için hayatımda ne istediysem yaptım ya da çoğu şeye sahip oldum erken veya geç ha tek tük aradan kaçanlar oldu.Hayatıma yön verme aşamasında olmak çok saçma bi’şey çünkü hayatımın değişimi sadece aptal bir kağıt belgeye bakıyor aslında ben herşeyden kurtulmak istiyorum teknolojiden,insanlardan yani ne biliyim çoğu şeyden işte….keşişlerin iç huzuru ya da ne biliyim afrika kabilelerindeki o basit huzur hayatı boşvermişlik değil bu sadece mutlu olmadığım bir yaşamdan kurtulma isteği evet seviyorum istanbulu içindekileri ama beni vahşi bir orman veya kendimi bulabilceğim bir dünya gezisi mutlu eder hayatımı bir kaç nesne almak için harcamakdansa çalışıp yeni şeyler keşfetmek için isterim.Evet belki taktığım şeyler küçük şeyler aslında taktığım pek birşey değil yalnızmıyım hayır beni sevenlerleyim(her nekadar azınlık olsalarda)mutsuzmuyum hayır aksine çok mutluyum..Aslında azınlık dediğime bakmayın kendi seçimim çünkü gerçekten değer veren insanlar bunlar ve yaptığım her aptalca şeyi yüzüme vurabilcek kadar beni seven insanlar çoğu zaman kendimi onlarla toparladım işin ilginç yanı bunlar arasında “sevgili”sıfatında biri yok çünkü verdiğim değeri hak edecek  ya da daha doğrusu geleceğimi hayallerimi aslında hayatımı paylaşabiliceğim düzgün biri yok.Yalnız baya dert yandım özet olarak:Hayatımı değiştiriyorum ve “yalnız”olmaktan gerçekten çok mutluyum çünkü sizin yalnızlığınızı 1 “sevgili” doldururken benim “canlarım,dostlarım”dolduruyor ve hiç biri ayrılmıyor…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder