Aynı başlıkta yazdığım gibi böyle en mutlu anınızın içine sıçılır.Tam dersin aha mutlu oldum işte tam onda bir mallık çıkar sende öyle baka kalırsın.
Aslında en çok koyan şudur insana her seferinde her beklediğinde daha iyisi oldu,olucak derken kısır döngüye düşmektir.Hayatım boyunca çok güldüğümdem hep mutlu sayıldım ya da iyi ne biliyim asıl gerçek ise duygularımı saklamamı bilmem de yatıyor.
Üzüntülerim,sinirlerim,sırlarım kimse bilmez dışarıya rol yaparım her seferinde...
Çünkü artık kendimi kaptırmak istemiyorum rüzgarlara içimde yaşıyım bitsin her şey istiyorum her sevdiğimde,her güvendiğimde mal gibi kalmiyim diye peki değişen bir şey oluyor mu dersiniz tabi ki hayır.
Neyse zaten kalp kimde beynim kimde belli değil.
Ya düşündüğüm insan ayrı,kalbimin dediği ayrı ama ben kalbimin yolundayım.Korkmakda mutsuz ediyor beni.
Bazen kaçıp gitmek istiyorum buralardan.Kafa dinlemeye kimse olmadan sadece ben ve müziklerimle.
Belki kedi beslerim insanların nankörlüklerini görmemek için....
Aslında o kadar çok yazıcak şey var ki buraya ama işte kelimelere dökmek sorun maalesef ki....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder