Yine buralara düştüm.... Her seferinde bir şeyler düzeldiğinde başka şeyler bozuluyor ya da ben küçük bir psikopata dönüştüm. Eski hayatımı ya da eski yaşadıklarımı arkada bıraktım dediğim zamanlarda yine saykolardayım. Gerçi bu seferki hafif diğerlerine göre ama yinede küçük olsa da mide bulandırmaya yetiyor.
İnsan ilişkilerinde mükemmel bir insan olmasam da ( -ki hiç değilim ) en azından ilişkilerimde biraz iyi seçim yapabiliyordum ( şunu yazarken kendim inanmadım amk ). Her seferinde ilişkilerimde en değişik insanları mı seçiyorum yoksa sıkıntı bende mi onu merak ediyorum çünkü baktığımda ya aldatılıyorum ya da ilişki saçma sapan bir boyuta gelip, ilişki olmaktan çıkıyor. Sadece karşılıklı " evet süperim, evet sende süpersin canım " pışpışlamasına dönüşüyor. Sevmenin sevilmenin önüne geçip karşılıklı bir tatmin aracı oluyor. 23 yaşında büyümemiş bir insan olarak her ne kadar hoşuma gitse de arkama baktığımda bir şeylerin temelinin olmadığı görmek koyuyor. Yaşıtlarım evlendi vs. geyiği yapmayacağım ama en azından bu yaşa kadar gelmiş ve ciddi bir ilişkimin olmaması garip geliyor. Ha illa ki olması mı gerekiyor? Bilmiyorum belki kendi büyüttüğüm şeylerden biridir belki.
Sadece bazı şeyleri kıskanmaya başladığımı hissediyorum. İnsanları, yaşadıklarını vs. ama bu kıskandığım hayatlar " instagram hayatları " değil. Hayatı paylaşabilen, mutlu, tatlış insanlar. Kendime baktığımda genelde bol tartışmalı ama iki tarafında birbirini tatmin ettiği ilişkilerle doluyum. O yüzden baktığımda boşluğum var ve hayatta her şey seks değil. ( %70 hala olabilir ).
Yanlış insanların yıllarca peşinde koşmuş olabilirim ama koşmadıklarımında hali de ortada. Biraz suçu kendimde aramaya başladım. Mesela bir kadında aradığım ne? Doyasıya seks mi? Uzun uzun sarılıp uyumak mı? yoksa bu kadar basit şeylerin üstünde bir şeyler mi? Cevapları bulduğum zaman belki mutluluğu bulacağım... yani en azından bu konuda. İtiraf etmem gerekirse hala büyümedim, hala sorumluklarından kaçabilen, hala hayatı sadece dünyada kendim varmış gibi yaşayan biriyim bel ki bu sebep oluyor ya da insan ilişkilerimin iyi olmadığı için sosyal medyaya kaçıp tanıştığım insanlar. Her ne olursa olsun yorulduğumu hissetmeye başladım artık. Hayatımda çoğu şeyi rayına oturtmuş bir dönemde gereksiz varoluşsal sorunlar üretmeye başladım ama gerçekten arkama baktığımda gördüklerimi kendimi sorgulamama neden oluyor. Arkama baktığımda sadece 3 kişi görüyorum onun harici koca bir yalnızlık var. Bunun bünyede yarattığı bir yük var.....
Bu yalnızlıkla savaşıyorum gibi bir klişe laf etmeyeceğim çünkü bunu yaratan benim ve şuanda bu salaklığın cezasını da ben çekiyorum. Her ne kadar tüm yazılarımın ortak bağlandığı nokta bu olsa da bunu hala yenemediğim için ve kimseye anlatamadığım için buraya kendimi döküyorum. Belki dizinde uyuyabildiğim birini bulduğum zaman sıkıntılarım hafifler. Belki okuyan için çok sikkoş dertler olabilir ama benim gibi aşırı duygusal bir insansanız gerçekten birinin sizi sevmesi ya da sevilmenin değerini bilirsiniz. Çoğu insanla çoğu güzel şeyi yaşadım zaten şu zamana kadar ama kalbime dokunan biri.... Beni alıp büyütebilecek bir kadın? Ha bu kendimi ona bırakacağım, o beni çözsün her şeye hazırlasın vs. gibi sorumluluk yüklemek değil. Bu sadece artık çocukça yaptığım şeylerden sıyrılıp artık gerçek bir ilişkide, gerçek bir hayat sürme isteği diyebiliriz aslında. Yoksa kimseden beni taşımasını isteyemem ki kendimi bu hale getiren benim ve kendi bokumu gayet temizleyebilirim ( inşallah ). İyice defterimi Esra Erol tadına çevirdim....
Büyümek istiyorum ama artık. Kendimi, sorumluluklarımı, hayatımı kabul etmek istiyorum. Bunu antideprasan gülümsemelerinde aramaktansa birinin gülüşünde aramak istiyorum. Mutluluğumu paylaşabileceğim biriyle.... ( DİKKAT! Konu damara bağlanmaktadır! ). Whatsappı açıp da mutluluğumu paylaşabileceğim birini bulamamak.... ( çokta bağlanmadı be sanki? Yazarken Mihriban dinlersem tabi olmaz... ). Kendimi, kendime kanıtladığım zaman belki de büyümüş olacağım ya da biriyle bir hayat olduğumda ki o zamana kadar burada yine imla katliamı yapmaya devam edeceğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder